سبکدانه‌هاي طبيعي از سال‌هاي دور مورد توجه بشر بوده است. روميان در احداث معبد پانتئون و ورزشگاه کلوزيوم از نوعي سبکدانه استفاده کردند و در قرن ششم نيز در ساخت اوليه کليساي صوفياي استانبول سبکدانه بکار رفته است.
در قرن دوم پس از ميلاد، مهندسين رومي سبکدانه پوميسي را در ساختمان پانتئون روم بکار برده‌اند. پس از گذشت 1000 سال، سبکدانه در ساختماني در واتيکان بکار رفت..
کاربرد بتن سبکدانه پس از توليد سبکدانه‌هاي مصنوعي و فرآوري شده در اوايل قرن بيستم وارد مرحله جديدي شد. در حدود سال 1917، هايدي در کانزاس ايالات متحده، روش توليد صنعتي رس منبسط شده را با استفاده از کوره استوانه‌اي چرخان ابداع نمود و اين فرآورده هايديت نام گرفت. بدليل امکان فرآوري در توليد، اين محصول داراي ويژگي‌هاي منحصر بفرد بوده و مورد استقبال فراواني قرار گرفت. در اين مدت بيش از 150 پل و ساختمان در ايالات متحده و کانادا با اين نوع بتن، مورد بهره‌برداري قرار گرفت. بزرگترين بناي بتن سبکدانه، ساختمان اداري 52 طبقه با ارتفاع 215 متر در هوستون تگزاس مي‌باشد. در ايران پس از آگاهي از مزاياي توليد سبکدانه در کشور واحد توليد ليکا 1352 با مديريت بخش خصوصي آغاز به کار نموده است. بهره‌برداري ابتدايي از واحد اول کارخانه ليکا به سال 1357 باز مي‌گردد و توليد انبوه فرآورده در سال 1360 آغاز شده است. توليد اين دانه‌ها در ايران تحت امتياز ليکاي بين‌المللي انجام مي‌شو د. امروزه سبکدانه‌هاي مصنوعي به ويژه ليکا در کشورهاي مختلف با نام‌هاي تجاري گوناگون توليد مي‌گرددکه  نام برخي از کشورهاي داراي اين صنعت و نام تجاري فرآورده‌هاي آن به شرح زير است:
دانمارک، نروژ، سوئيس، سوئد، آلمان، فنلاند پرتغال، انگليس و ايران به نام Leca، چک و اسلواکي، لهستان و روسيه با نام Keramzite، فرانسه با نام Argex، ايتاليا با نام Laterlite و اسپانيا با نام Liapour